اثر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (Hordeum vulgare)

به منظور مطالعه تأثیر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (رقم صحرا) آزمایشی بصورت کرت‌های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با عامل اصلی نیتروژن در سه سطح (0 ، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار)، عامل فرعی شامل کود فسفره در 2 سطح (0 و 50 کیلوگرم در هکتار) و عامل ‌فرعی‌ فرعی کودهای زیستی در چهار سطح (عدم مصرف، مصرف باکتری‌های حل‌کننده فسفات، مصرف باکتری‌های تثبیت‌کننده نیتروژن، مصرف توأم آن‌ها) و با ? تکرار انجام شد. نتایج نشان داد کود نیتروژنی، فسفره، کود بیولوژیک و اثر متقابل کود فسفره و نیتروژنی بر تمامی صفات مرتبط با عملکرد دانه تأثیر معنی‌داری داشتند. مقایسه میانگین نشان داد با افزایش سطوح کودی نیتروژنه به همراه کاربرد کودهای زیستی (مجزا و تلفیقی) عملکرد دانه به طور معنی‌داری افزایش یافت به طوری که بیشترین عملکرد دانه (5/364 گرم در متر مربع) در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه به همراه تلقیح توأم کودهای زیستی به دست آمد.